Zuid-Afrika deel 1

Zuid-Afrika 2018 deel 1 Of we dit jaar ook weer een blog zouden schrijven over onze avonturen in Zuid-Afrika. Dat was de vraag. Dus toch maar weer een blog aangemaakt. Maar dan… wanneer schrijf je een stukje. En wanneer heb je stroom, want ook dat blijkt weleens een probleem te zijn. en dan nog internet, want je moet je stukje en foto’s wel kunnen plaatsen. Vooral dit laatste blijkt in het gebied dat we tot nu toe hebben aangedaan, een uitdaging. Gisteren en vandaag hebben we geen internet en dus schrijf ik nu een stukje dat waarschijnlijk pas morgen online gezet kan worden. We begonnen ruim een week geleden op 22 januari met de vlucht naar Kaapstad. De comfortseats die we ons dit jaar hadden gegund waren heel fijn. Om half 12 waren we in het hotel. Een beetje oude glorie, maar we konden slapen. Want de volgende ochtend had Minca een netwerkbijeenkomst in datzelfde hotel. BNI, zoals dat heet, doet ze ook in Nederland en wilde dat ook eens meemaken in Zuid-Afrika. De meeting heeft in alle landen dezelfde format, dus het is makkelijk te volgen. Ook hier weer leuke contacten opgedaan. Om 11.00 zijn we opgehaald door het verhuurbedrijf van de camper en konden we de camper in ontvangst nemen. Daarna boodschappen gedaan in ons favoriete winkelcentrum Canal Walk waar we een mooie buitentafel en een luie stoel hebben gekocht. Simkaartjes voor telefoon en wifi-router en we konden door naar de eerste camping. Ou skip in Melkbosstrand. Hier blijven we twee dagen, om te acclimatiseren en de camper goed in te richten. Op donderdag de 25e rijden we naar Kagga Kamma NP in het Cedergebergte. Hele mooie en hobbelige rit. Aangekomen bij het resort blijkt dat de camping ergens in niemandsland ligt, wel lekker rustig, en dat even een hapje eten in het restaurantje er dan niet inzit. Dus hebben we geupgrade naar een cavehut. We hebben geen bereik met onze telefoon, alleen via wifi bij het restaurant. We doen ‘s-middags/s’-avonds een game-drive en sundowner. Dat wil zeggen dat je bij zonsondergang een lekker drankje krijgt aangeboden op een mooie plek. Daarna lekker gegeten in het restaurant vanwege Minca’s verjaardag. De volgende dag rijden we het echte Cedergebergte in en overnachten we op de camping Sanddrif. De receptie is bij het wijnhuis Cederberg, waar je ook wijnproeverijen kunt doen. Hebben wij niet gedaan, want we zijn moe na een vermoeiende rit. De volgende dag gaan we door naar Springbok voor 1 nacht. Springbok ligt op de weg naar Namibie in de staat Noord-Kaap en is voor mensen een tussenstop voordat ze de grens overgaan. Het stadje is middelgroot, ligt in een vallei omgeven door rotsen. In augustus is het bloemenseizoen en is de omgeving een ware bloemenparadijs. Daar komen veel mensen op af. Vroeger had het een koper- en diamantenmijn, waar vooral in de jaren 20 veel Joden op af kwamen. Tegenwoordig is het een tussenstop naar Namibie en een streekstadje voor de omliggende dorpjes. We zetten de camper op een gemeentecamping. In voorgaande jaren hadden we er niet zo’n goede ervaringen mee, maar deze was de enige in de buurt. Deze camping was prima. Schone gebouwen en veel schaduw. Heerlijk na zo’n lange warme rit. Je merkt dat hoe meer je naar het noorden rijdt, dat het warmer en droger wordt. Je tikt met gemak de 35 graden aan. Moeder Komen hebben we via Whatsapp videogebeld en alvast een fijne verjaardag gewenst. ’s-Avonds lekker gegeten in een steak house waar ze steaks van een kilo hebben. Dat hebben we niet gedaan hoor. Lekker met taxi heen en weer . Op zondag, de 28e, rijden we naar Augrabies Falls NP. Dit park hebben we nog nooit aangedaan. In de winter als het regentijd is, het is nu zomer, heb je een grote waterval als attractie. Dat is nu een zielig stroompje geworden. Maar het gebied is niet minder mooi. We blijven hier twee nachten. En dat is maar goed ook; het is hier 40 graden en meer in de schaduw. Rond het middaguur doe je niets meer en zit je voor de camper in de schaduw af te wachten tot het iets koeler wordt. We doen een morgenrit onder begeleiding van een gids. Een hele goede en we zijn maar met z’n tweeën. We hebben een geweldige ochtend. Zien veel dieren, ook die we nog nooit eerder gezien hebben en de omgeving is schitterend. En in plaats van de 2 uur, duurt deze rit bijna 4 uur. de gids heeft er ook plezier, kun je merken, net zoals wij. Na afloop zakken we voor de tent neer en doen niets meer. Een park om te onthouden. We krijgen de tip van de gids om het Mokala NP te bezoeken, vlak bij Kimberly. Dat is best nog wel even rijden vanaf Augrabies. Maar we besluiten om toch te gaan. We reserveren vast een campingplaats via de receptie van Augrabies. De volgende dag, dat is dan dinsdag de 30e rijden we om half zeven weg om naar Mokala te rijden. Een rit van zo’n 7 uur. aangekomen bij het park begint het te gieten en te onweren. De wegen spoelen weg, zoals jullie op bijgevoegde foto’s kunnen zien. Aangekomen bij het camp blijkt de camping niet te kunnen, we boeken om naar een huisje, maar dat is in het andere restcamp een uur rijden van dit restcamp. Toch maar doen, want dit kan ook niet. Dus uiteindelijk, om 4 uur, zakken we voor het huisje neer, inmiddels is het droog en geen vuiltje aan de lucht. Alsof er niets gebeurd is. Ook hier blijven we 2 nachten om even bij te komen. En deze blog te schrijven. Helaas dus geen internet, behalve als je in de volle zon op een heuvel gaat staan. Dat doen we dus wel als het is afgekoeld, haha. Ook heer weer een morgenrit onder begeleiding van een gids gedaan. Deze was niet zo enthousiast als de andere en waren we binnen twee uur weer terug. Morgen donderdag de 1e rijden we naar Bloemfontein, een vrij grote stad. Daar hopen we deze blog te posten en ons vervolgverhaal te kunnen gaan maken. Bloemfontein is de hoofdstad van Free State en is een universiteitsstad. als je goed ruikt, ruik je bloemen en Bloemfontein wordt ook wel de ‘stad van de bloemen’ genoemd. Er komen hier veel grote wegen bij elkaar zodat je eigenlijk wel bij het doorkruisen van Zuid-Afrika een keer door Bloemfontein komt. Vanaf de camping die buiten de stad ligt, kun je makkelijk met een taxi naar het centrum. Even een hapjes eten en wat rondstruinen. ’s-Avonds gaan we naar een Steak House. Een Must-be voor steakliefhebbers zoals Mart. Dus gaan we daar heen met de taxi. Rijden in het donker is een uitdaging in Zuid-Afrika en wordt afgeraden. Wij gaan dus gewoon weer met een taxi. We eten er heerlijk, helaas geen foto’s, en de service is heel goed. Inmiddels is het vrijdag 2 februari. Helaas konden we in Bloemfontein de blog niet aanmaken. Dus zitten we nu, bij Gariep Dam, alsnog de blog te doen. Dit is het eerste deel van onze avonturen. We hopen snel weer iets te kunnen schrijven. Groetjes Mart en Minca